Een kat in het nauw...

Je maakt wat mee als makelaar. Leuke en spontane verkopers, vriendelijke kopers maar ook vechtscheidingen en botte figuren bij bezichtigingen. En huisdieren. Dat ook. Wij vragen altijd aan onze verkopers of ze storende elementen willen verwijderen als er kijkers komen. Honden liefst altijd, maar katten hoeven eigenlijk niet weg tijdens een bezichtiging. Die verstoppen zich wel. Vrijwel altijd.

Mijn collega was afgelopen week op pad voor de eerste bezichtiging bij een woning. Ik had de intake gedaan en toen waren de katten al ter sprake gekomen. De ene was nog banger dan de andere, dus dat zou geen problemen geven. Ze mochten niet ontsnappen, dus hadden we voorzorgsmaatregelen genomen. Naar binnen via de zijdeur en dan de rest van de woning pas betreden. De kijkers snapten dat wel.

In de woning was het angstaanjagend stil. Geen kat te zien. Dat is mooi. Misschien heeft de verkoper toch een logeeradres gevonden, dacht mijn collega nog. Bij het naar boven gaan bleek echter het tegendeel. De katten hadden een snood plan gesmeed. Boobytraps. Prikkeldraad. Gevulde munitiekisten. Bij wijze van spreken dan, hè. De katten waren niet van plan om iemand door te laten.

De ene kat, duidelijk de aanvoerder, ging als een gek tekeer. Alsof zijn leven ervan af hing. Blazen, hard miauwen, uithalen. Vol in de aanval. Zijn die ouderwetse papieren dossiers toch nog ergens goed voor. Met handen, voeten en het papieren dossier kon de kat achteruit gedreven worden. Zo, slaapkamer in, deur dicht. Kat not amused. En de andere kat was toch niet zo stoer zonder die andere.

Gelukkig konden de kijkers de rest van de woning nog even rustig in zich opnemen. Met op de achtergrond wat gedempte kattengeluiden. Verkoper zoekt nog naar een oplossing…